ECVB

Toen we aankwamen bij deze verlaten energiecentrale bleek dat een deel van het gebouw nog in gebruik is. Gelukkig liepen we twee Nederlandse urbexers tegen het lijf die daags voordien de omgeving al wat verkend hadden en mits het nodige klimwerk lukte het ons alsnog relatief eenvoudig om binnen te raken.

De centrale hal is veruit het fotogeniekste gedeelte van deze energiecentrale. Een grote open ruimte met pijpleidingen, welfsels, veel roest en grote vaten. Dankzij de grote ramen zorgde het invallende zonlicht voor een mooie belichting waar we dankbaar gebruik van maakten.

Een verdieping hoger bevindt zich de turbine en de voormalige controlekamer en ook hier deed het invallende licht zijn ding.

Van de controlekamer blijft echter niet zoveel meer over. De monitors en bedieningspanelen zijn verwijderd en enkel een paar loshangende draden getuigen van hun aanwezigheid.

Via smalle trapjes was het mogelijk om tot helemaal bovenaan de grote hal te raken. Rondlopen op een doorzichtige ijzeren vloer is niet ideaal voor mensen met hoogtevrees – waaronder mezelf – maar de omgeving is het meer dan waard om je angst even aan de kant te zetten.

Ook in andere delen van de centrale is het mogelijk om via smalle, gevaarlijk ogende trapjes naar boven te klimmen. Het gevaar hierin is dat we niet wisten in welke staat de ijzeren vloeren en trappen zich bevonden en beperkte we ons tot een paar verdiepingen.

Bekijk de rest van de foto’s in Flickr set.