Factory W

“Het kan niet waar zijn” was het enige dat ik zondagmorgen kon uitbrengen bij het zien van alweer een nieuw sneeuwtapijt. Na lange tijd ging ik nog eens op urbex pad en net dan moet is het de koudste 24 maart in jaren. En eigenlijk had ik toen moeten beslissen om terug mijn bed in te kruipen.

Onze eerste locatie was La Colonie, een tehuis voor kinderen die rust nodig hadden. Jammer genoeg bleek dat we veel te laat waren om dit prachtige gebouw te bezoeken. Elke vierkante centimeter van het gebouw was ofwel vernield ofwel vol gekliederd met graffiti. Dat in combinatie met de ijzige kou die door de stukgeslagen ramen binnen schoot deed ons beslissen om onze camera’s niet boven te halen en door te rijden naar de volgende locatie.

Dit was Factory W, een grote verlaten fabriek. In normale omstandigheden hadden we hier de tijd genomen om uitgebreid foto’s te maken, maar nu lag onze motivatie onder het nulpunt.

Gelukkig stond er een gekleurd kinderfietsje dat zo out of place was dat we toch maar besloten om de statieven op te stellen en een foto te maken.

The forgotten bicycle

En omdat we toch bezig waren leek die reflectie in het water op de grond ook wel een foto waard. En gelukkig maar, want ik vind het zelf bijzonder geslaagd.

Reflection

Meer zat er die dag echt niet in. Ook de laatste locatie was een fail. Villa Marbre blijkt ondertussen volop in renovatie te zijn, dus ook hier geen foto’s.